Bu sitedeki resim, fotoğraf, yazı ve şiirler, izinsiz kopyalanamaz ve kullanılamaz.
Sayfa: 7
BENİ NİYE SAHİPLENMEDİN?
Bir aşk akıyordu yüreklerimize.
Bir dalga iniltisi ile ağırlaşan,
Göz kapaklarımızdan.
Kenetlenmiş parmaklarımız,
Birbirine sarılmış.
Nefes alıyordu sevdamız,
Gülümseyerek damarlarımızda.
Sonrası her iki yana devrilmiş,
Devler gibiydi vücutlarımız.
Yan yana soluklara yetişmeye çalışarak.
Tek bir, bir tek biz vardık yaşayan.
Morluklar menekşeler gibi,
Dantel, dantel vücutlarımızda.
Göz yaşlarımız poyraza hakim kıyılarda,
Sığınıyordu duygu limanlarına.
Erkek kadını ikna etmeye çalışıyor,
Kadın dinliyordu harp zamanlarında.
Savaşmak geçmiyordu kadının aklından,
Erkeğin düştüğü zorluklarda.
Yine de bir sevda okunuyordu gözlerinin içinde.
Korkuların hakimlik yaptığı kuş kafeslerinde.
İçime, içime doğuyor diyordu erkek.
Kendi kendine mırıldanarak,
Bu yürek dursun ya Rab,
Görecekse bu kadını başkasının kollarında.
Sayfa: 9-13 (Yukarıdaki şiirin yorumu)
BENİ NİYE SAHİPLENMEDİN?
Bebeğim nasılsın diyemiyorum. Çünkü bu-
na hakkım olduğunu zannetmiyorum. Lakin yi-
ne de nasıl olduğun benim için çok önemli.
Bana gelince ancak senin kadar iyiyim.
Bir de sana karşı davranışlarımın olum-
suzluğunu düşününce ancak nefes alabili-
yorum.
Senin hayallerinle oynamak gibi bir niye-
tim olmadı. Zira seni kendimden ayrı bir parça
gibi asla düşünmedim.
Benim yaşamımda senden daha önemli hiç
bir şey yok, olmayacak ta... Aslında bütün me-
sele senin bana bakışın ve gururun. Bir de daha
önemlisi hayallerine ve çevrene beni lanse et-
me problemin.
Hayat ve aşk kaçarak yaşanmıyor.
Yine de hayat senin hayatın. İkimizin ki ise
sana bağlı, kilitlenmiş durumda. Senin benimle
ilgili geleceğinin gizlilik ve saklılık içinde ol-
ması mecburiyeti, kafanın içinde sabitlenmiş.
Onun içindir ki; aslında benden ayrılmayı hep
bir kurtuluş olarak gördün. Duyguların ve tep-
kilerin, korkusu arasında devamlı gidip geldin.
Seni çok sevdim.
Ve ömrüm boyunca da seveceğim derken,
arkasında hep bu korku vardı. Sana bunlar için
bütün kalbimle katılıyorum. Katılmadığım aş-
kı başkasının kollarında ,bu hislerle nasıl yaşa-
yacaksın. Ya da ben seni başkasının
kollarında düşünerek ne kadar
yaşayacağımı düşünüyor-
sun?
Bütün bu olumsuzluklar
gerçekleşip, piş-manlıkların olursa,
yaşamında korktuğun çev-rendekiler
seni mutlu edebilecekler mi?
Geriye dönüp baktığında , senin
hakkında güzelliklerle , aşkla, özlemle dolu bir
sürü şiir,
roman ve yazıyı okuyunca; yaşamamız gere-
kenlerin yalnızlığı yüreğine bir KURŞUN gibi
çökmeyecek mi?
Benim şimdiden hissettiklerim
seni yarın kahredecek. Yine de yüreğinin sesi
mantığını
yok etmesin. Nasılsa ben mantıksız biriyim seni
koşulsuz sevdim.
Çünkü aşkın gururu olmadığını
en iyi bi-lenlerdenim. Aşkta yapılan gurur
yarınlara gu-rursuzluklar taşır.
Başka bir yüreğe ve bedene teslim olunca,
daha mı bir gururla başlanır?
Geride yitirilmiş bir yaşamın sorumluluğunu
ve saygısını nasıl silebilirsin? Her şeye rağmen,
ben bunlara katlanmak durumundayım.
Sen mutlu ol yeter!
Aşka ve sevgiye inananlar, karşısındaki in-
sanın mutluluğunu isterlermiş. Bunlar palavra
ve kandırmaca!
Tabii ki mutlu olmanı isterim, ama
benden başkasının olmanı asla ve asla kabul
edemem.
Ve o şartlarda yaşamımı sürdüremem.
Beni tanıyorsan o an ki durumumu
tahmin edebilirsin.
Lakin aklından Allah kahretsin bu adamı,
nereden tanıdım? Ne yapışkan biriymiş diye
geçerse, benimle olan ilişkin bu satırlarla son
bulacak.
Artık seni aramayacağım.
Bundan sonrası senin sevgiye ve aşka olan
tutkuna bağlı.
Ben yaşamımı içimdekilerle sürdürmeye
çalışacağım.
SENİ SEVİYORUM. İçimi asla senin sıcaklı-
ğın terk etmeyecek. Bir gün dönüşünü hayal e-
derek yaşayacağım. Ama bu dönüş, yanımdan
ayrılan kızın bakirliği ile...
Bilmezdim gecelerin bu kadar karanlık,
karanlığın çıkmazlara çıktığını...
Bilmezdim acıyan duygularımın, acılarıma acıdığını...
Sürekli bir diş ağrısı, sürekli bir apse sancısı
yüreğimin merkezinde.
Günahlarımın, sevaplarımı boğazladığını bilmezdim.
Çığlıklarını duymazdım önceleri, boğazlanır-
ken duygularımın beynimde sürekli dinmeyen
seslerinin. Bilemezdim hayatın, başka hayatları-
nasıl bencilce yok ettiğini!
Hayal kırıklığına sürüklediğim yüreklerin, i-
çimde hissettiğim baskısının, beynimde
nü hissediyorum!
Bilemezdim bütün bunları seni tanımadan.
Doğru olan nedir benim durumumda? Nedir?
Nedir?
Hiç abartmadan yazıyorum. Arkamdan
bazı insanların, ben yaşarken çektikleri ıstıraptan
daha fazlasını çekeceklerine inanmasam, ger-
çekten ve gerçekten ölmek istiyorum.
Yaşamıma artık son vermek, belki de son ka-
çışım olacak.
Ulaşılması zor bir sevdaya ulaşıp, mutluluğu
yaşamak varken,çileye ve zora gönül vermek
başka bir aşk olsa gerek!
Bir daha, bir daha , bir daha başlamak yeni-
den, yeniden aynı mücadele!
Sahip çıkmak için aşka kötü mü, günah
mı? Ahlaksızlık mı? Basitlik mi? Korkaklık mı?
Gerçek olan yaşananlar değil mi?
Yaşananlar çok mu kötüydü tekrarlamak için
hayatı yeniden?
Hoş artık bundan da vazgeçtim!
Yalnızca sonumun saatini belirlemek
kalıyor yarınlarıma.
Bütün uzuvlarımın nasıl acıdığını şu anda
tahmin edemezsin. Sana olan sevdamın nasıl ol-
duğunu bir düşün, sensizlikte neler hisset-tiğimi
anlaman daha kolay olur.
Bütün bunları niye yazıyorsun, niyetin ne
dersen, benim senden başka hiç kimsem yok...
Hissettiklerimi kiminle paylaşacağım? Bu-
nu yapmazsam çıldıracağım.
Bir gün olsun.
BENİ SAHİPLENMENİ İSTERDİM.
Bir aşk akıyordu yüreklerimize.
Bir dalga iniltisi ile ağırlaşan,
Göz kapaklarımızdan.
Kenetlenmiş parmaklarımız,
Birbirine sarılmış.
Nefes alıyordu sevdamız,
Gülümseyerek damarlarımızda.
Sonrası her iki yana devrilmiş,
Devler gibiydi vücutlarımız.
Yan yana soluklara yetişmeye çalışarak.
Tek bir, bir tek biz vardık yaşayan.
Morluklar menekşeler gibi,
Dantel, dantel vücutlarımızda.
Göz yaşlarımız poyraza hakim kıyılarda,
Sığınıyordu duygu limanlarına.
Erkek kadını ikna etmeye çalışıyor,
Kadın dinliyordu harp zamanlarında.
Savaşmak geçmiyordu kadının aklından,
Erkeğin düştüğü zorluklarda.
Yine de bir sevda okunuyordu gözlerinin içinde.
Korkuların hakimlik yaptığı kuş kafeslerinde.
İçime, içime doğuyor diyordu erkek.
Kendi kendine mırıldanarak,
Bu yürek dursun ya Rab,
Görecekse bu kadını başkasının kollarında.
Sayfa: 9-13 (Yukarıdaki şiirin yorumu)
BENİ NİYE SAHİPLENMEDİN?
Bebeğim nasılsın diyemiyorum. Çünkü bu-
na hakkım olduğunu zannetmiyorum. Lakin yi-
ne de nasıl olduğun benim için çok önemli.
Bana gelince ancak senin kadar iyiyim.
Bir de sana karşı davranışlarımın olum-
suzluğunu düşününce ancak nefes alabili-
yorum.
Senin hayallerinle oynamak gibi bir niye-
tim olmadı. Zira seni kendimden ayrı bir parça
gibi asla düşünmedim.
Benim yaşamımda senden daha önemli hiç
bir şey yok, olmayacak ta... Aslında bütün me-
sele senin bana bakışın ve gururun. Bir de daha
önemlisi hayallerine ve çevrene beni lanse et-
me problemin.
Hayat ve aşk kaçarak yaşanmıyor.
Yine de hayat senin hayatın. İkimizin ki ise
sana bağlı, kilitlenmiş durumda. Senin benimle
ilgili geleceğinin gizlilik ve saklılık içinde ol-
ması mecburiyeti, kafanın içinde sabitlenmiş.
Onun içindir ki; aslında benden ayrılmayı hep
bir kurtuluş olarak gördün. Duyguların ve tep-
kilerin, korkusu arasında devamlı gidip geldin.
Seni çok sevdim.
Ve ömrüm boyunca da seveceğim derken,
arkasında hep bu korku vardı. Sana bunlar için
bütün kalbimle katılıyorum. Katılmadığım aş-
kı başkasının kollarında ,bu hislerle nasıl yaşa-
yacaksın. Ya da ben seni başkasının
kollarında düşünerek ne kadar
yaşayacağımı düşünüyor-
sun?
Bütün bu olumsuzluklar
gerçekleşip, piş-manlıkların olursa,
yaşamında korktuğun çev-rendekiler
seni mutlu edebilecekler mi?
Geriye dönüp baktığında , senin
hakkında güzelliklerle , aşkla, özlemle dolu bir
sürü şiir,
roman ve yazıyı okuyunca; yaşamamız gere-
kenlerin yalnızlığı yüreğine bir KURŞUN gibi
çökmeyecek mi?
Benim şimdiden hissettiklerim
seni yarın kahredecek. Yine de yüreğinin sesi
mantığını
yok etmesin. Nasılsa ben mantıksız biriyim seni
koşulsuz sevdim.
Çünkü aşkın gururu olmadığını
en iyi bi-lenlerdenim. Aşkta yapılan gurur
yarınlara gu-rursuzluklar taşır.
Başka bir yüreğe ve bedene teslim olunca,
daha mı bir gururla başlanır?
Geride yitirilmiş bir yaşamın sorumluluğunu
ve saygısını nasıl silebilirsin? Her şeye rağmen,
ben bunlara katlanmak durumundayım.
Sen mutlu ol yeter!
Aşka ve sevgiye inananlar, karşısındaki in-
sanın mutluluğunu isterlermiş. Bunlar palavra
ve kandırmaca!
Tabii ki mutlu olmanı isterim, ama
benden başkasının olmanı asla ve asla kabul
edemem.
Ve o şartlarda yaşamımı sürdüremem.
Beni tanıyorsan o an ki durumumu
tahmin edebilirsin.
Lakin aklından Allah kahretsin bu adamı,
nereden tanıdım? Ne yapışkan biriymiş diye
geçerse, benimle olan ilişkin bu satırlarla son
bulacak.
Artık seni aramayacağım.
Bundan sonrası senin sevgiye ve aşka olan
tutkuna bağlı.
Ben yaşamımı içimdekilerle sürdürmeye
çalışacağım.
SENİ SEVİYORUM. İçimi asla senin sıcaklı-
ğın terk etmeyecek. Bir gün dönüşünü hayal e-
derek yaşayacağım. Ama bu dönüş, yanımdan
ayrılan kızın bakirliği ile...
Bilmezdim gecelerin bu kadar karanlık,
karanlığın çıkmazlara çıktığını...
Bilmezdim acıyan duygularımın, acılarıma acıdığını...
Sürekli bir diş ağrısı, sürekli bir apse sancısı
yüreğimin merkezinde.
Günahlarımın, sevaplarımı boğazladığını bilmezdim.
Çığlıklarını duymazdım önceleri, boğazlanır-
ken duygularımın beynimde sürekli dinmeyen
seslerinin. Bilemezdim hayatın, başka hayatları-
nasıl bencilce yok ettiğini!
Hayal kırıklığına sürüklediğim yüreklerin, i-
çimde hissettiğim baskısının, beynimde
nü hissediyorum!
Bilemezdim bütün bunları seni tanımadan.
Doğru olan nedir benim durumumda? Nedir?
Nedir?
Hiç abartmadan yazıyorum. Arkamdan
bazı insanların, ben yaşarken çektikleri ıstıraptan
daha fazlasını çekeceklerine inanmasam, ger-
çekten ve gerçekten ölmek istiyorum.
Yaşamıma artık son vermek, belki de son ka-
çışım olacak.
Ulaşılması zor bir sevdaya ulaşıp, mutluluğu
yaşamak varken,çileye ve zora gönül vermek
başka bir aşk olsa gerek!
Bir daha, bir daha , bir daha başlamak yeni-
den, yeniden aynı mücadele!
Sahip çıkmak için aşka kötü mü, günah
mı? Ahlaksızlık mı? Basitlik mi? Korkaklık mı?
Gerçek olan yaşananlar değil mi?
Yaşananlar çok mu kötüydü tekrarlamak için
hayatı yeniden?
Hoş artık bundan da vazgeçtim!
Yalnızca sonumun saatini belirlemek
kalıyor yarınlarıma.
Bütün uzuvlarımın nasıl acıdığını şu anda
tahmin edemezsin. Sana olan sevdamın nasıl ol-
duğunu bir düşün, sensizlikte neler hisset-tiğimi
anlaman daha kolay olur.
Bütün bunları niye yazıyorsun, niyetin ne
dersen, benim senden başka hiç kimsem yok...
Hissettiklerimi kiminle paylaşacağım? Bu-
nu yapmazsam çıldıracağım.
Bir gün olsun.
BENİ SAHİPLENMENİ İSTERDİM.
SEVİLEN ŞİRLER SAHİPSİZ HATIRALAR Umutlarımı umutlarına bağlamıştım. Bütün hatıralarımdaki hataları yok etmek, Bir kara tahtadaki maziyi silip, Yerine bembeyaz ümitleri yazmak için. Nasıl bilebilirdim duygularına sahip çıkmayacağını, Hatıralarımı senden sonra daha bir, Simsiyah yaşayacağımı. Beni karanlıklara gömüp, Kendine başkaca ışık arayacağını. Düşünemezsin bile içimin sana yakınlığını ! Bul, ara, dene, hayallerin kırık kırık olana dek. Dönüp arkana baktığında bekler bulacaksın, Beni karanlıklarda umudum ! |
|
DİŞİ !.. Sen, Duygu sağanağına gebe, Bulutlar gibisin !... Harika bir dişisin ! Ben birazını tattım. Sen, Zamanı durdurana kadar !... |
|
VEFASIZLIK...! Bir ömür sefalete açıktır. Biri ölüm, diğeri işkence. Biri yok oldu gitti, diğeri bilmece. Kahrı yazsam kim okur ki? Yaşım ileri, ileri, okusa ne ola ki? Kaçtım geldim buralara, yıllara inat. Aklımdan olmaktansa, yalnızlığım yeğdir. Görenler hep kavgacı dediler görünümüme. Sevgimi akıttıklarım bir bahane etti yine. Bula bula gönül, hep terki sevenleri sevdi. Sevdamdaki eksiklikler değil sebep! Zaman, mutlaka aşk için, hep ters geldi Umutlar yeşerirken güneş kayboldu. Güneşi tuttum da, seni tutamadım gönül! Hiç açmadım içimi kimseye, bu yaşa kadar. Sevdim seni diyemedim her gördüğüme. Seni seviyorum dediklerim, ya öldü! Ya da seviyorum demek, ona bir şey vermedi. Biri sevdi yok oldu gitti.! Biri rencide edip acıdı, sonra genç adam dedi. Hangisi değerdi, sevmeye gönül vermeye. Bırakıp yalnız başıma ölüp giden mi? Yoksa dalga geçip, seni bırakmam, Ama sevmiyorum diyen mi? Bazen manyak oldum zihinlerde.! Dengesiz kişiliğini kaybetmiş biri. Bazen yeter artık diyecek kadar bıktırdım!... Kimi zaman oynadım, nefret için kendimden. Sizler iki kadın sevinin, kendinizle övünün. Bir kötü yarattınız, aşkınızla kimsesiz.!!! Beni kendimden nefret ettirdiniz haklıca.! Kızılda kor olsun yürekleriniz... Aşk sevgi dolsun.... Övünün kendinizle, bir adamdan hiç yarattınız. Sevdiniz sevildiniz hep kendiniz için!... Yüreğimde güç kalmadı artık... Kimseyi sevmek için!... Sevinin övünün, boş bir insan yaratttınız!!!... |
