Özlemi, arzuları, kıskançlığı,
güven ve güvensizliği.
Yüreğin çığlıklarını, hasretin
çaresizliğini.
Terk edilmenin, yalnızlıklardaki
keyif verici travmalarını !!!
Sevgiliye sarılma tadında.
Mektup tadında.
Aşk tadında.
Şiir tadında.
ŞİİRLER..

''Ve Umutlarım'' aslında terk edilmenin hiç beklenmediği hallerde, beynimizin verdiği şiirsel reaksiyonun anlatımıdır,
Bu reaksiyonda terk edilen, sevgi ve aşkı, doğanın reaksiyonlarıo ile zaman zaman bütüleştirmiştir.
Aldatılmak ve terk edilmek, muhataptapta çoğu zaman panik atak haline dönüşmekte, duygularını frenlemekte zorluk çekmektedir.
Ortaya çıkan duyguların şiirsel anlatımı, sevgi, kıskançlık, intikam ve serzeniş biçimi alabilmektedir.
Her ne olursa olsun, hayatımızda şiir vardır. Sonsuza kadar olmaya devam edecektir.
Kitabın içindekiler yalnız yazarının değil birçoğumuzun içinden geçip düşünebildiği fakat yazmadığı, yazamadığı mısralardan oluşmuştur.
''İşte bende bunları yaşadım ve bu duyduları tanıyorum.'' diyebileceğiniz ''Ve Umutlarım''
Size özel...
|
SEVİLEN ŞİRLER
SAHİPSİZ HATIRALAR
Umutlarımı umutlarına bağlamıştım.
Bütün hatıralarımdaki hataları yok etmek,
Bir kara tahtadaki maziyi silip,
Yerine bembeyaz ümitleri yazmak için.
Nasıl bilebilirdim duygularına sahip
çıkmayacağını,
Hatıralarımı senden sonra daha bir,
Simsiyah yaşayacağımı.
Beni karanlıklara gömüp,
Kendine başkaca ışık arayacağını.
Düşünemezsin bile içimin sana yakınlığını !
Bul, ara, dene, hayallerin kırık kırık olana dek.
Dönüp arkana baktığında bekler bulacaksın,
Beni karanlıklarda umudum !
|
 |
DİŞİ !..
Sen,
Duygu sağanağına gebe,
Bulutlar gibisin !...
Harika bir dişisin !
Ben birazını tattım.
Sen,
Zamanı durdurana kadar !...
|
 |
VEFASIZLIK...!
Bir ömür sefalete açıktır.
Biri ölüm, diğeri işkence.
Biri yok oldu gitti, diğeri bilmece.
Kahrı yazsam kim okur ki?
Yaşım ileri, ileri, okusa ne ola ki?
Kaçtım geldim buralara, yıllara inat.
Aklımdan olmaktansa, yalnızlığım yeğdir.
Görenler hep kavgacı dediler görünümüme.
Sevgimi akıttıklarım bir bahane etti yine.
Bula bula gönül, hep terki sevenleri sevdi.
Sevdamdaki eksiklikler değil sebep!
Zaman, mutlaka aşk için, hep ters geldi
Umutlar yeşerirken güneş kayboldu.
Güneşi tuttum da, seni tutamadım gönül!
Hiç açmadım içimi kimseye, bu yaşa kadar.
Sevdim seni diyemedim her gördüğüme.
Seni seviyorum dediklerim, ya öldü!
Ya da seviyorum demek, ona bir şey vermedi.
Biri sevdi yok oldu gitti.!
Biri rencide edip acıdı, sonra genç adam dedi.
Hangisi değerdi, sevmeye gönül vermeye.
Bırakıp yalnız başıma ölüp giden mi?
Yoksa dalga geçip, seni bırakmam,
Ama sevmiyorum diyen mi?
Bazen manyak oldum zihinlerde.!
Dengesiz kişiliğini kaybetmiş biri.
Bazen yeter artık diyecek kadar bıktırdım!...
Kimi zaman oynadım, nefret için kendimden.
Sizler iki kadın sevinin, kendinizle övünün.
Bir kötü yarattınız, aşkınızla kimsesiz.!!!
Beni kendimden nefret ettirdiniz haklıca.!
Kızılda kor olsun yürekleriniz...
Aşk sevgi dolsun....
Övünün kendinizle, bir adamdan hiç yarattınız.
Sevdiniz sevildiniz hep kendiniz için!...
Yüreğimde güç kalmadı artık...
Kimseyi sevmek için!...
Sevinin övünün, boş bir insan yaratttınız!!!...
|
|