Merhaba!
Bizler toplumun gözünde gerçekçi,duygusal, serseri,araştırmacı, hayalperest, ayyaş, tembel, başarılı başarısız bir çok tanımlara hedef insan topluluğuyuz.En güzel yanımız,o güzel zengin,köklü edebi Türkçe yi kullanma tanıtma,yayma ve uygulama tarafımız.Yani edebimiz edebiyatımız.Konuları ele alırken, duygularımızı ifade ederken,hep bu zenginliğimizi öne çıkarırız.Bunun içindir ki her ne şekilde ve tarzda olursa olsun,edebi yazımın dışına çıkılmadığı sürece,yazanlara arka çıkanlara ufuklar açanlara da yazalım.
Bütün yazımlarımız şiir tadında olsun.
Yazdıklarımız ve okuduklarımız,bizleri bir arada tutan yaşadıklarımız değil mi?
Bu cennet vatanın o güzel dilini,o dilin anlatımını ve sorumluluğunu hoyratça kullanmayalım.Ben şahsım adına yazdıklarımdan bir paye beklemiyorum.yazarken mutlu oluyorum,yazdıkça kendimi tanıyorum,insanları tanıyorum,hayatın ve ülkemin şifrelerini çözüyorum.
Yazdıklarımı paylaşabilmek ve beğeni alması, gururumu okşuyor,yazım zenginliğimi geliştiriyor.Aldığım keyfi yazarak iade etmeye özen gösteriyorum.
Yıllar boyudur bir şeyler karalarım, yayınlanır yayınlanmaz. Romanlar, şiirler, hikayeler, masallar durmaksızın yazarım.Sevinirim üzülürüm, aşık olurum, hastalanırım, beni bir şey durduramaz.Biliyor musunuz? Bazen yazarken üşürüm titrerim parçalanırım. Ne zaman mı?Bu canım vatanın ve bayrağın içinde barındırıp, ona can veren,yurt veren,döl vermesine döşek hazırlayan kutsallığına riya eden hainlerin aldıkları canları yazarken ağlarım.Ağlarımda onların geleceklerine de ağlarım.Bilirim ki uğruna dökülecek kanlarımız,yüreklerimizden pompalanırken, bu bayrak uğruna toprakla buluşmak için bedenimize isyan etmektedir.
Ve yine bilirim ki bir gün bedenimize söz geçiremezsek,boşalacak kanlarımızda çırpınarak boğulacaklar.BUNU BİLİRİM VE O ACINASI RİYAKARLARA İNSANA BENZEYEMEDİKLERİ İÇİN AĞLARIM İNSANLIK ADINA…Yazmak her şeyi barındırır içinde, iki şey çok çarpıcıdır.VATAN ve AŞK.
Ben her ikisiyim…
Oğuz Gölçik… (yazar)